ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ
΄΄Συμπεράσματα από τη δημοσίευση της ιστορίας για τη 18χρονη μητέρα Ρομά΄΄
του Κώστα Παπαδόπουλου
Όταν αποφάσισα να δημοσιεύσω την αληθινή ιστορία της μητέρας Ρομά με τα τρία ανήλικα παιδιά και το Γολγοθά που ανεβαίνει, χωρίς καμία στήριξη απ’ τις αρμόδιες Αρχές και κοινωνικές Υπηρεσίες, ποτέ δε φανταζόμουν την απήχηση που θα είχε στην ευρύτερη κοινωνία, ούτε περίμενα τόσο μεγάλο ενδιαφέρον για βοήθεια.
Αποδείχτηκε περίτρανα, ότι η αλληλεγγύη ανάμεσα στους συνανθρώπους σε τούτη τη δύσκολη στιγμή που περνάμε όλοι μας, ζει και βασιλεύει κι έγινε εντονότερη απ’ τη στιγμή που αυτή η οικονομική κατάσταση μας ταρακούνησε όλους, πολλούς μας έφερε στο ίδιο επίπεδο με τέτοιους εξαθλιωμένους ανεξάρτητα «ράτσας» και είναι σίγουρα τούτο το μεγαλύτερο κέρδος που αποκομίσαμε απ’ αυτή την πρωτοφανή οικονομική λαίλαπα των τελευταίων χρόνων. Μας έκανε πολύ ποιοτικότερους ως ανθρώπους δηλαδή. Όχι όλους φυσικά, γιατί υπάρχουν πάντα και οι εξαιρέσεις.
Είναι αυτές που, για να τις εξηγήσει κανείς, μάλλον θα πρέπει να τις αναγάγει στην κατηγορία που έχει να κάνει με την οικοδόμηση προσωπικότητας και χαρακτήρα και γενικότερα της ψυχικής ισορροπίας του κάθε ατόμου. Κι έχω βγάλει – από πραγματικά παραδείγματα – το συμπέρασμα ότι, όποιος δε μπορεί να τα βάλει με τους μεγάλους και πραγματικούς ενόχους της κατάστασης που κάθε φορά βιώνει ο ίδιος γενικώς, τα βάζει με αδύναμες ομάδες ή άτομα, ανεξάρτητα αν φταίνε ή όχι, για να ενδυναμώσει με τον τρόπο αυτό το εξασθενημένο του Εγώ. Είναι, επίσης, και οι «εαυτούληδες» (με την αυτοαπορρόφηση του Εγώ) οι οποίοι περιχαρακώνονται γύρω απ’ το άτομό τους και την οικογένειά τους το πολύ και για το διπλανό τους δεν τους καίγεται καρφί! Μη διακατεχόμενα τα άτομα αυτά καθόλου απ’ το πανανθρώπινο ενδιαφέρον, θεωρούν ως αφύσικο το να βοηθήσουν το διπλανό τους, όση ανάγκη κι αν έχει. Αυτό, όμως, πέραν από την ψυχολογική του ανάλυση, καθόλου δεν επηρεάζει το γενικότερο συμφέρον, αφού – όπως είπα – όλοι αυτοί αποτελούν μία αμελητέα – σε σχέση με τους άλλους – μειονότητα.
Στην πραγματικότητα τώρα και για το συγκεκριμένο θέμα της 18χρονης μητέρας, τα θετικά αποτελέσματα της δημοσίευσης – όπως προανέφερα – ήταν πέρα από κάθε προσδοκία. Γνωστοί άνθρωποι μ’ έπαιρναν τηλέφωνο για να τους δώσω τη Δ/νση και το όνομα, άλλοι τη ζητούσαν μέσω mail, άγνωστοι πολίτες κι εθελοντικές ομάδες μόλις το έμαθαν κινητοποιήθηκαν άμεσα. Πολλές τσάντες με τρόφιμα, γάλατα, ρουχισμό κι άλλα πέρασαν την πόρτα του σπιτιού της. Ηλεκτρικό ρεύμα (που η ΔΕΗ το είχε κομμένο απ’ τις 8-12-2011) απέκτησε επιτέλους μετά από ένα εξάμηνο (!) μέσα απ’ την «Πρωτοβουλία κατοίκων Αγρινίου ενάντια στα χαράτσια», τη στιγμή που ο δικαστικός αγώνας κατά της ΔΕΗ Α.Ε. για την ανήκεστη βλάβη της υγείας του τρίτου της παιδιού, που το άφησε ολόκληρο τον παγερό χειμώνα μέσα στα κρύα χωρίς ηλεκτροδότηση, έχει πάρει το δρόμο της, ενώ – και το κυριότερο απ’ όλα – έτοιμο φαγητό και σε καθημερινή βάση παρέχει το Γηροκομείο Αγρινίου, μέσα από αξιέπαινες πρωτοβουλίες του Προέδρου του και της Διευθύντριας. Αυτά, δηλαδή, που δεν έδωσαν το Κοινωνικό Παντοπωλείο και τα συσσίτια, οι κοινωνικές Υπηρεσίες του δήμου και το Ταμείο Αλληλεγγύης του (και μάλιστα κατόπιν αιτήσεών της), τα προσέφεραν – και με το παραπάνω – απλοί Άνθρωποι (με κεφαλαίο) από μόνοι τους ή μέσω οργανώσεων και ιδρυμάτων. Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθεί και η αμέριστη και μη ρατσιστική βοήθεια κι αντιμετώπιση προς την ίδια τη μητέρα αυτή και τα παιδιά της – κι απ’ ότι κατάλαβα και προς όλους τους ανθρώπους αυτής της κατηγορίας – απ’ τη μεριά του Διοικητή του νοσοκομείου, του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού. Ιδιώτες γιατροί, επίσης, ανέλαβαν την εξέταση της μητέρας αυτής και των παιδιών της σε έκτακτες περιπτώσεις αν χρειαστεί – και χρειάστηκε ήδη – χωρίς καμία αμοιβή. Δε θέλουν να γραφτούν τα ονόματά τους, αλλά μπράβο τους!
Απ’ όλα τα παραπάνω βγαίνει αβίαστα το συμπέρασμα ότι εκεί έξω στην κοινωνία, η συντριπτική πλειονότητα, διακατέχεται από αγνό κι ανιδιοτελή εθελοντισμό, από μεγάλη διάθεση προσφοράς προς αυτούς που έχουν πραγματική ανάγκη και το δείχνουν έμπρακτα, αρκεί να ξέρουν ποιοι είναι αυτοί. Και κατάλαβα και κάτι άλλο: Οι πολλοί δεν εμπιστεύονται πλέον ούτε τα συσσίτια ούτε τα Κοινωνικά Παντοπωλεία κι ο εθελοντισμός και προσφορά «από σπίτι σε σπίτι» όσο πάει και γιγαντώνεται. Ας το προσέξουν αυτό ιδιαίτερα οι αρμόδιοι τέτοιων κοινωνικών δομών και μην αρκούνται μόνο σε «παχιά» λόγια, γιατί ο κόσμος σήμερα – και δικαιολογημένα με όσα έχει δει – κανέναν δεν εμπιστεύεται.
Προσωπικά εγώ κι εκ μέρους της μητέρας Ρομά που αναφερόμαστε, για να επανέλθουμε στο κύριο θέμα μας μετά την αναγκαία παρένθεση, αισθάνομαι την υποχρέωση να ευχαριστήσω δημόσια όλους όσους – πρόσωπα, ιδρύματα κι οργανώσεις – ανταποκρίθηκαν θετικά και βοήθησαν μια πραγματικά εξαθλιωμένη και χωρίς κανένα εισόδημα οικογένεια. Μια μητέρα, δηλαδή, που άλλες στην ηλικία της χαίρονται τη ζωή, μπαινοβγαίνει στα νοσοκομεία για να σώσει και μεγαλώσει τρία ανήλικα παιδιά.
– Και δε γλίτωσε και το έλκος δωδεκαδακτύλου (στα 18 της) απ’ την καλοπέραση που έχει…
– Και η περίφημη ΔΕΗ της είχε κομμένο το ρεύμα απ’ τις 08-12-2011.
– Κι ο νόμος δεν παρείχε το δικαίωμα σε εισαγγελικό λειτουργό – κατά δήλωση του ιδίου εισαγγελέα – να παρέμβει, αν κι επρόκειτο – αποδεδειγμένα και με ιατρικές γνωματεύσεις – για κίνδυνο απώλειας ακόμα κι ανθρώπινης ζωής! Εάν πράγματι έτσι προβλέπει ο νόμος, τότε ΔΕΝ υπάρχει νόμος! Εάν, όμως, όχι τότε μιλάμε για σοβαρότατη παράβαση καθήκοντος, Γιατί, αν το μωράκι πέθαινε (και παραλίγο να συμβεί αυτό πολλές φορές), ποιος θα έπαιρνε την ευθύνη;
– Κι όταν η αναφερόμενη παραπάνω Πρωτοβουλία κατοίκων Αγρινίου επανασύνδεσε με δική της ευθύνη το ρεύμα αυτής της μητέρας, η περίφημη ΔΕΗ (προσέξτε περίσσευμα ανθρωπιάς!) τής το ξανάκοψε, απειλώντας την μάλιστα ότι αυτό είναι παράνομο! Λες κι όλα όσα έκανε η ίδια (ΔΕΗ) ήταν νόμιμα!
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Αν και πάρα πολλοί με προτρέπουν να γράψω τη Δ/νση και το Ονοματεπώνυμο της μητέρας αυτής, δεν το κάνω για να μη φανεί ως επαιτεία, αλλά και γιατί σαν αυτή την περίπτωση είναι κι άλλες πολλές και θα’ ταν ανήθικη μια εστίαση σε μία μόνο οικογένεια. Υπάρχει, όμως, μία εθελοντική ομάδα γυναικών που ονομάστηκε «Βοήθεια από σπίτι σε σπίτι» με σκοπό τη συμπαράσταση – με κάθε τρόπο – σε τέτοιου είδους περιπτώσεις. Όποιος θέλει, μπορεί να τηλεφωνήσει στο: 6985 086997 κ. Μαίρη.